Maand 1: patati patata

Het is bijna een maand geleden dat ik hier toekwam, lijkt nog niet zo lang, alles blijft nog nieuw voelen, andere dingen beginnen al vertrouwd aan te voelen. Ik ben hier allesinds wel op mijn gemak.

Dini en ik op een huwelijk

Om een beetje een idee te krijgen van wat ik hier uitsteek, volgt een schets van mijn gemiddelde dag op stage. Ik sta rond half acht op en ga om acht uur ontbijt halen in de keuken, van maandag tot en met woensdag is dat lekker, melk met een soort crispy iets in, vanaf donderdag ist spicy kost op de nuchtere maag. Samen met men thee'tje speel ik het allemaal binnen. Van half negen tot tien ist dagboektijd, was ik mijn kleren, kuis ek mijn kamer, patati patata....
Om tien uur begint de werkdag, al verlaat ik mijn kamer meestal al om half tien, beetje sociaal gaan doen overal en dan ga ik naar de bureau waar ik werk, de Child Protection Unit.


Ik heb zowat mijn eigen projecten kunnen opstarten, dus meestal hou ik me daarmee bezig, tussendoor probeer ik wat bij de meisjes te zijn, lees ik wat dossiers, patati patata.
Op de middag komen de Duitse vrijwilligers en dan ist eten geblazen. Erna werken we dan samen aan een project, soms werk ik op de bureau verder, hangt er een beetje van af. Om 17u heb ik officieel gedaan met stage, maar aangezien ik op de stageplaats slaap, loopt dat beetje doorheen. Rond half acht ga ik eten, meestal bij de meisjes, om erna nog wat te babbelen met een thee'tje in de hand. Zaterdagavond ga ik soms uit en blijf ik op het appartement van de Duitsers slapen, om dan zondag uit te slapen en soms de toerist uit te gaan hangen.
Voila dat ist zo een beetje

Eerste verslag

Goeiedag,

Ik ben hier ondertussen twee weken en het is hier eigenlijk wel plezant. Er is natuurlijk veel om aan gewoon te graken, het eten (wel wreed lekker), het verkeer, (die je moet leren appreciëren), de mensen (meestal niet groter dan een meter 65) en de beestjes.  Over de beestjes; ik heb één salamandertje in mijn kamer, hij zit meestal achter het raam (hihi) of achter de kast dus zo veel zie ik hem niet. Blijbkaar zijn de beestjes goed om spinnen en muggen op te eten, dus hij mag hier vol pension blijven wonen. Er zit hier ook nog een wilde  kat, 's avonds komt ze voor men deur zitten om mij in slaap te zingen.
Over de stageplaats, er zijn hier wel coole projecten maar de kwaliteit van de verschillende projecten is wel heel verschillend van tijd tot tijd.  Nu, het is wel heel interessant allemaal, boeiend zal het wel worden.
De meisjes leren me ondertussen om met mijn rechterhand te eten, niet gemakkelijk, tegen dat men bord op is, is men eten koud, nu ze vinden dat wel grappig en er komen altijd wel enkele meisjes bij me zitten tot ik klaar ben met eten.
Ik heb ondertussen enkele Duitse vrijwilligers leren kennen en het klikt heel goed met hen, ze nemen mij mee naar leuke plaatsen en tonen me waar de metro is en dergelijke.

So far so good, mis wel al een schelletje kaas om te eten

 Aan de overkant deze tempel

Eén van de managers waar ik binnen enkele maanden op bezoek bij ga in Bihar

Toedels